De IGP’s van de Languedoc
Drinks & Drinks, Op reis vrijdag, 12 februari 2016(Eerder verschenen in Entree Magazine)
In de dynamische wereld van de Languedoc zijn nog steeds spannende nieuwe landwijnen te ontdekken.
De voormalige wijnschuur van Frankrijk noemen ze de Languedoc vaak. Met de nadruk op voormalig, omdat de kwaliteit van het aanbod in 30 jaar tijd sterk is verbeterd. Deze transitie is echter nog lang niet voltooid, drong tot me door tijdens een bezoek aan de streek. Het proces is nog in volle gang.
Neem Les Vignerons de la Vicomté (onder andere producent van IGP Vicomté d’Aumelas). Sinds deze coöperatie zes jaar geleden een restaurant en vinotheek opende om de toeristen van de 30 kilometer verderop gelegen stranden naar het achterland te lokken, is de productie gestegen van 1,5 naar 10 miljoen flessen.
Daar moest ik even over nadenken. Hoe kan het volume in zo’n korte tijd verzesvoudigen?
Simpel: voorheen ging 6,4 miljoen liter wijn niet in flessen, maar in tanks naar de afnemers. Het volume is niet gestegen; er is een grote plas anonieme bulkwijn gepromoveerd tot IGP Vicomté d’Aumelas en vooral tot IGP Pays d’Oc.
Het bezoek vond plaats op uitnodiging van het Conseil Interprofessionnel des Vins AOC du Languedoc et des IGP Sud de France (CIVL).
Het onderscheid dat in de naam van het instituut wordt gemaakt tussen Languedoc en Sud de France illustreert de dilemma’s die de vernieuwingen oproepen.
Zo mogen de IGP-producenten – Indication Géographique Protégée is sinds 2009 de nieuwe naam voor Vin de Pays – geen Languedoc op het etiket zetten. Sud de France klinkt ook mooi, maar René Moreno, voorzitter van de afdeling IGP in het CIVL, zegt: “Waarom Languedoc niet net als in de Bordeaux gebruiken als overkoepelende naam? Dan is het voor iedereen duidelijk waar de wijn vandaan komt.”
Ja, waarom niet? Vanwege weerstand vanuit appellaties met oudere rechten, vermoedelijk. Er is hier zóveel wijn, dat concurrentie met streekgenoten onvermijdelijk is.
De regio produceert jaarlijks zo’n 1,9 miljoen hl IGP Sud de France, 1,4 miljoen hl AOC Languedoc en 7,5 miljoen hl Pays d’Oc.
Van de 16 belangrijkste IGP-regio’s maakten we kennis met alle 7 regio’s in de provincie Hérault, plus Cité de Carcassonne in Aude.
De coöperaties, waar nog steeds de meeste wijn wordt gemaakt, experimenteren hier met klantgerichte wijnstijlen. Wijn speciaal voor de Koreaanse markt bijvoorbeeld. Het is geen slechte wijn, maar ze onderscheiden zich ermee niet van de Pays d’Oc-wijnen. Het getuigt naar mijn idee bovendien van gebrek aan vertrouwen in het eigen basismateriaal.
De beste IGP-wijnen zijn zichzelf, authentiek en eerlijk, met een lokale binding. Zoals:
. IGP Cité de Carcassonne: Plô Roucarels (carignan).
. IGP Côtes de Thau: Les Caves Richemer (mooie terret, waaronder een fijne brut)
. IGP Saint-Guilhem-le-Désert: Domaine de l’Anio (syrah) en Mas d’Amile (carignan).
. IGP Haute Vallée de l’Orb: Domaine de la Croix Ronde (chardonnay).
. IGP Côtes de Tongue: Domaine de l’Arjolle, Domaine de Montarels, Domaine des Capriers (Maé) en Domaine Bourdic (leuke wijn met o.a. tempranillo, cinsaut en grenache gris).
